Tegenwoordig kijk ik met een zekere angst naar het nieuws: tot welk naar en bizar nieuws moeten wij ons nu weer verhouden? Naast vreselijke oorlogen, zijn de wereld en spelregels voor beleggers fundamenteel aan het veranderen. Kennelijk is het nu normaal dat de president van de grootste Westerse macht herhaaldelijk absurde ideeën presenteert en daar ook op handelt. Het idee van het inlijven van geallieerde staten – Groenland, Canada – was tot een half jaar geleden ondenkbaar.
Daarmee is de VS veranderd in een onbetrouwbare partner. Het invoeren van torenhoge tarieven gaat tegen elke economische ratio in: onnoemelijk veel landen hebben baat gehad bij de globalisering van productieketens en vrije handel.
Niet alleen het vrije verkeer van goederen, maar ook van mensen en kapitaal zijn in het geding. De VS beschadigt hiermee het vertrouwen in het eigen land en de economie. De aangekondigde deportatie van tussen de 15 en 20 miljoen ‘illegal aliens’ zal Amerikaanse sectoren zoals de bouw en de landbouw raken. Het voorstel om buitenlandse partijen te dwingen om hun Amerikaanse overheidsobligaties in bewaring te geven als onderpand, voor het geval zij zich niet als ‘goede handelspartners gedragen’, ondermijnt het eigendomsrecht en tast het vertrouwen aan. En het idee om internationale beleggers te dwingen hun huidige posities in Amerikaanse staatsleningen om te zetten in obligaties met een looptijd van honderd jaar, komt feitelijk neer op een verkapte wanbetaling door de Verenigde Staten. In de geschiedenis is dat vaker voorgekomen bij grootmachten in verval. Ook het invoeren van een beheersvergoeding voor buitenlandse bezitters van Amerikaanse staatsleningen, doet het vertrouwen in de VS geen goed.
Of investeringen in de VS nog veilig zijn wordt daarom nu serieus besproken. Daarbij komt dat de Amerikaanse dollar al jarenlang een status als veilige haven geniet, wat de VS veel voordelen heeft opgeleverd, zoals het goedkoop kunnen lenen. Al jaren leven Amerikanen op een te grote voet met tot gevolg een handelstekort en enorme overheidsschuld die op termijn onhoudbaar is. De gerenommeerde hoogleraar Kenneth Rogoff schreef op 5 mei in The Economist: ‘This time really is different for the dollar’. Het chaotische beleid van de regering Trump maakt dat het verlies van de reservevaluta-status van de dollar steeds waarschijnlijker wordt en zal onder andere tot een risicopremie op Amerikaanse assets leiden.
Deze ontwikkelingen in combinatie met de aanvallen op de rechtsstaat en onafhankelijke instanties, zoals de universiteiten en de centrale bank, maken de Amerikaanse beleggingen risicovoller.
De meeste beleggers investeren een groot deel van hun portefeuille in de VS. De standaard wereldindex MSCI World is een veelgebruikte benchmark en heeft een weging van 70 procent in de VS. Dit heeft lang goed gewerkt: door gunstige omstandigheden waren Amerikaanse bedrijven superieur, innovatief en winstgevend: het ‘US-exceptionalism’-thema. Of dat in de toekomst doorzet is de vraag, gezien de grote veranderingen die gaande zijn. Temeer omdat de motor van deze superieure rendementen, namelijk de IT-sector ook veel voordeel heeft gehad van de globalisering. Al met al is de grote blootstelling aan de VS niet langer dé vanzelfsprekende keuze.
Terwijl de markten enigszins hersteld zijn na de scherpe correctie in april, is het vertrouwen bij veel partijen hard geraakt. Daarom zijn veel internationale beleggers hun investeringen in de VS aan het reduceren, om concentratierisico’s in de portefeuille te verlagen. Société Générale noemt het de ‘Great Rotation’ uit Amerikaanse aandelen.
Wat is dan een passende weging? Een ‘neutrale’ allocatie? SocGen berekende dat het Amerikaanse aandeel van mondiale winsten ongeveer 55 procent bedraagt. Dit percentage is hoog, maar kan om bovengenoemde redenen onder druk komen te staan. Volgens M&G Investments geven bnp-wegingen uiteindelijk het ‘eindpunt’ aan: het aandeel van de VS in het mondiale bnp bedraagt 26 procent, wat dus flink lagere allocaties betekent. Dit zal niet over één nacht ijs gaan, maar de richting is wel duidelijk.
Anne Gram is onafhankelijke deskundige en lid/adviseur van pensioenfondsbesturen, beleggingscommissies en raden van toezicht.
