Marc Stacey, senior portefeuillebeheerder kwaliteitsobligaties, bespreekt hoe wereldwijde beleggers waarde kunnen toevoegen en beloningen kunnen najagen.
Kernpunten:
- De politieke onzekerheid, de budgettaire uitbreiding en de veranderende handelsrelaties maken een herevaluatie van het Amerikaanse risico nodig.
- De recente gebeurtenissen hebben aangetoond dat 's werelds grootste economie het marktvertrouwen niet als vanzelfsprekend mag beschouwen. Dat werd benadrukt door de beslissing van Moody’s om de rating van de Amerikaanse staatsobligaties te verlagen.
- Er is nog steeds een grote, liquide markt voor Amerikaanse schulden, maar voor veel beleggers is het niet meer het logische uitgangspunt dat het ooit leek te zijn, en er zijn veel alternatieven om waarde toe te voegen.
Op de financiële markten wordt vaak gezegd: "Als Wall Street niest, vat de wereld kou". De Amerikaanse markten zijn al decennialang het brandpunt van de wereldwijde beleggingen en zetten van oudsher de toon voor de risicobereidheid op alle andere markten. Die dominante positie lijkt in 2025 evenwel te verzwakken.
Het economische, fiscale en politieke vertrouwen in de VS slinkt. Het handelsbeleid is steeds grilliger. Het fiscale beleidsplan is onduidelijk. Dat zorgde al voor volatiliteit op de markten, en beleggers beginnen zich af te vragen of de Verenigde Staten nog steeds de duidelijkheid en de stabiliteit kunnen bieden die hen ooit onderscheidden.
Twijfel steekt de kop op
De politieke onzekerheid, de budgettaire uitbreiding en de veranderende handelsrelaties maken een herevaluatie van het Amerikaanse risico nodig. Na de brede marktcorrectie die volgde op de zogenaamde 'Liberation Day', verzachtte de Amerikaanse regering haar houding door de implementatie op te schorten en onderhandelingen aan te gaan met de voornaamste handelspartners. Na recent protest van enkele rechtbanken is het nu onduidelijk of de voorgestelde maatregelen überhaupt kunnen worden geïmplementeerd.
Intussen bleek uit de teleurstellende staatsobligatieverkoopcijfers in mei dat de belegger zich zorgen maakt over de geplande Amerikaanse uitgaven waarvoor nog geen financiering voorhanden is, en dus over het gebrek aan duidelijk beleid. Hoewel de verkoop erna weer wat aantrok, geldt het gebeurde als een herinnering dat ook 's werelds grootste economie het marktvertrouwen niet als vanzelfsprekend mag beschouwen. Dat werd nog eens in de verf gezet toen Moody’s besloot om de Amerikaanse kredietrating te verlagen, wat wijst op groeiende twijfel over de aanhoudende tekorten en de aanzwellende schuldenlast.
Europa in de lift
Op de kredietmarkten is deze sentimentsverschuiving terug te zien in de cijfers. De Amerikaanse spreads zijn groter geworden ten opzichte van hun Europese tegenhangers. Er is nog steeds een grote, liquide markt voor Amerikaanse staatsobligaties, maar voor veel beleggers is het niet langer het logische startpunt dat het ooit leek.
De Europese schulden winnen daarentegen geleidelijk momentum. Hoewel er onzekerheid blijft bestaan over het globale beleid, duiken er in Europa vroege tekenen op van een verbeterend economisch sentiment, geschraagd door proactiever beleid. De Duitse plannen om het begrotingsbudget fors op te trekken, een stevige afwijking van de gewoonlijk veeleer conservatieve houding in het land, werden door de markten warm onthaald. Ook de defensiebudgetten groeien aan in de volledige regio, nu heel wat Europese NAVO-leden beloven hun uitgaven op te trekken. Samen doet dat constructievere groeivooruitzichten vermoeden dan algemeen werd verwacht.
Erg belangrijk is dat de Europese spreads ondanks het macro-economische tumult zijn verkrapt. Die krimpt wijst op verbeterende kerncijfers, maar ook op een aanzwellend bewustzijn dat Europa thans aantrekkelijker is voor kredietbeleggers.
Een breder scala mogelijkheden
Die divergentie in de spreads, waarbij de Europese verkrappen en de Amerikaanse verruimen, weerspiegelt een bredere herwaardering door de wereldwijde beleggers. Naarmate het vertrouwen in de duidelijkheid van het Amerikaanse beleid afneemt, stroomt het kapitaal naar de markten waar de waarderingen en beleidssignalen stabieler ogen.
Naar onze mening is die trend nog niet op zijn einde. Onze portefeuilles zijn al gebaseerd op een visie met een groeiend aantal Europese opportuniteiten. Onze strategieën voor kwaliteitsobligaties ontwikkelen steeds vaker naar een onderwogen positie in de VS, ten gunste van Europa.
Wanneer Wall Street niest …
Hoewel er momenteel een nieuwe wind door de financiële markten waait, is het nog te vroeg om resoluut het einde van het Amerikaanse exceptionalisme aan te kondigen. Toch is het veelzeggend dat wij, en veel andere beleggers met ons, twijfelen. De VS speelt nog steeds een belangrijke rol op de wereldwijde markten. De Amerikaanse leiderspositie op het vlak van beleid, economisch beheer en financiële markten, die zo lang onaantastbaar leek, wordt evenwel steeds meer in vraag gesteld.
Ook het hierboven al aangehaalde eeuwenoude adagium "Als Wall Street niest, vat de wereld kou" staat op losse schroeven. Wall Street heeft duidelijk geniesd dit jaar, maar vooralsnog oogt de rest van de wereld verrassend gezond. De beleggers lijken steeds beter bestand tegen het virus waar Wall Street mee worstelt. Ze zijn niet volledig onverschillig, maar reageren genuanceerder.
Voor de beleggers die openstaan voor een wereldwijde selectie opportuniteiten in kwaliteitsobligaties, zijn er steeds meer mogelijkheden om waarde toe te voegen.
